حق سنوات تحت عنوان پاداش پایان کار به آن گروه از کارگرانی تعلق می گیرد که یک سال سابقه کاری دارند. اما پایه سنوات برای کارگاه‌هایی است که دارای طرح طبقه بندی مشاغل هستند که به حداقل حقوق آنها پایه سنوات اضافه می‌شود.
بر اساس بخشنامه ی ابلاغی از سوی وزارت کار در سال ۹۲ ، بین سنوات کارگران قراردادی و رسمی دیگر تفاوتی نیست. و همچنین، کارگران چه تسویه حساب کرده باشند و چه نکرده باشند حق سنوات شامل آنها می‌شوند.آن گروه از کارگاه هایی که طرح طبقه بندی مشاغل دارند بر طبق فرمول تعیین شده در بخشنامه دستمزدی وزارت کار پایه سنواتی برایشان واریز می‌شود. اما کارگاه‌هایی که طرح طبق بندی مشاغل ندارند، در صورتی که نیروی کار دارای سابقه یک ساله در آن کارگاه وجود داشته باشد ( دائم و موقت)حق سنوات شامل انها می شود.
طبق گفته ی مسئول کارگروه مزد شوراهای اسلامی کار کشور با نظر به اینکه بحث پایه سنوات برای جبران سابقه نیروی کار است :میزان حق سنوات در ازای یک روز کارگر،یک پایه حقوق می باشد که در واقع همان پاداش پایان کاربه حساب می آید. قبلا حق سنوات طی دوران خدمت قابل پرداخت نبود و در پایان خدمت قابل پرداخت بود. اما اکنون به این دلیل که اکثر کارگران موقت می باشند، پس از پایان هر سال حق سنوات پرداخت می گردد.
اما پایه سنوات روی مزد ماهیانه تأثیرگذار است. یعنی اگر سال گذشته کارگری ۷۱۲ هزار تومان حقوق می گرفت، کارفرما باید ۳۰ هزار تومان ماهیانه به عنوان پایه سنوات به حقوق کارگراضافه می کرد و در مجموع ۷۴۲ هزار تومان نیروی کار دریافت می کرد. اما امسال به دلیل اینکه سابقه این کارگر بیشتر از یکسال شده است. افزایش ۱۴ درصدی حقوق امسالش به این صورت محاسبه می‌شود که به دریافتی نقدی حقوق سال گذشته ۱۴ درصد اضافه می شود و بعد از آن مبلغ حداقل حقوق دریافتی امسال این کارگربه اضافه ۳۰ هزار تومان پایه سنوات است.